Τα τελευταία χρόνια, ο Τάρικ έφτασε σε τρελά επίπεδα τελειότητας, η Πόπι έγινε απίστευτα αξιολάτρευτη και ο Γουόργουικ κατέληξε να δείχνει ακόμη πιο πολύ σαν λύκος. Στο μεταξύ, ένας από τους ήρωες του League με τα περισσότερα meme παρέμενε στις σκιές, περιμένοντας τη δική του στιγμή να μεταμορφωθεί. Και τον μεταμορφώσαμε, με 50% περισσότερα πόδια, 5/7 περισσότερο βάθος και ταύτιση και 100% περισσότερες καραμπίνες για γόνατα.

Ο Ούργκοτ είναι έτοιμος για τη μεγάλη του επιστροφή.

Πλάθοντας τον απόλυτο κακό

Το χαρακτηριστικό της παλιάς ταυτότητας του Ούργκοτ ήταν η ασχήμια του. Ο Ούργκοτ ήταν ο παραμορφωμένος τύπος του League και μάλλον το περηφανευόταν κιόλας. Αυτό όμως δεν αρκεί για να φτιαχτεί ένας συναρπαστικός χαρακτήρας. Ο Ούργκοτ έπρεπε να γίνει περισσότερο… ανθρώπινος. «Από την αρχή κιόλας προσπαθούσαμε να καταλάβουμε γιατί ο Ούργκοτ έκανε όσα έκανε», λέει ο συγγραφέας David «Interlocutioner» Slagle. «Αυτό του έδωσε και μια ανθρώπινη διάσταση, δηλαδή δεν ήταν απλώς μια φονική μηχανή».

Ο νέος Ούργκοτ ήταν κάποτε δήμιος της Νόξους ο οποίος πίστευε ότι η δύναμη είναι αυτή που πρέπει να κρίνει ποιος θα κυβερνά, ιδανικό που υπερασπίστηκε προσωπικά, παίρνοντας κεφάλια δεξιά και αριστερά. Όμως, μια μέρα, ο Σουέιν έστειλε τον Ούργκοτ σε αποστολή στο Ζάουν, μια αποστολή που αποδείχθηκε παγίδα. Προδομένος και νικημένος, ο Ούργκοτ σύρθηκε βαθιά στα χημικοτεχνικά ορυχεία. Σε αυτήν την κολασμένη φυλακή, έγινε μάρτυρας της ασταμάτητης πάλης για την επιβίωση και άκουσε απίστευτες ιστορίες για την τεχνολογία του Ζάουν. Στα μάτια του Ούργκοτ, αυτό το μέρος ήταν μια πραγματική μαρτυρία για τη δύναμη.

«Πιστεύει ότι το Ζάουν είναι όλα όσα θα ήθελε να είναι η Νόξους, μόνο που στην τελευταία επικρατεί η πολιτική», λέει ο Interlocutioner.

Στο Ζάουν επιβιώνουν μόνο οι άξιοι και ο Ούργκοτ πιστεύει πως είναι αρκετά άξιος, όχι μόνο για να επιβιώσει, αλλά και για να ευδοκιμήσει. Κι όταν κάποιος που είναι αποφασισμένος να κάνει τα πάντα αποκτά ξαφνικά πρόσβαση σε σωματικές ενισχύσεις, η απόφαση που του μένει να πάρει είναι θέμα απλής λογικής: Αυτές οι καραμπίνες είναι πιο δυνατές απ' τα κανονικά μου γόνατα; Ναι; Ε, τότε, άλλαξέ τα. Η δύναμη του Ούργκοτ αυξανόταν με κάθε ενίσχυση και σύντομα απέκτησε τον έλεγχο της φυλακής και κατάφερε να την διαλύσει.

Όταν ελευθερώθηκε, ο Ούργκοτ αποφάσισε να εξοντώσει όλους τους βαρόνους χημικών του Ζάουν. Όχι πως ήταν κανένας αυτόκλητος τιμωρός που ζητούσε δικαιοσύνη (αν και ο ίδιος μπορεί και να το πιστεύει). Για τον Ούργκοτ, αυτοί οι βαρόνοι επεμβαίναν στο φυσικό χάος της επιβίωσης, φέρνοντας τον νόμο στους άνομους, έστω και με παράνομο τρόπο. Η εξουσία τους πήγαζε από τα λεφτά και την επιρροή τους, όχι από την προσωπική δύναμη, και στον Ούργκοτ δεν άρεσε καθόλου αυτό. Για κάθε βαρόνο που εντοπίζει και σφαγιάζει, ο Ούργκοτ καίει χημικά τα εμβλήματά του πάνω στην ίδια του τη σάρκα, για ενθύμιο. Πολύ σύντομα το όνομα του Ούργκοτ γίνεται γνωστό σε ολόκληρη την πόλη. Ακόλουθοι συρρέουν συνεχώς στο πλάι του, ανήμποροι να του αντισταθούν.

Κατά κάποιον τρόπο, ο Ούργκοτ έχει γίνει ο απόλυτος κακός του Ζάουν.

Η πρώτη έμπνευση για τον Ούργκοτ ήρθε από τους κακούς του Batman, που είναι συχνά υπερβολικοί σε τρόπους και φιλοσοφία. Κι όμως, εξετάζοντας αυτούς τους χαρακτήρες προσεκτικά, καταλαβαίνουμε πώς και γιατί κατέληξαν στη σημερινή τους εκδοχή. Αυτός ήταν ο στόχος και για τον Ούργκοτ. «Χαρακτήρες όπως ο Πιγκουίνος και ο Τζόκερ είναι σκοτεινοί», λέει ο εικονογράφος Victor «3rdColossus» Maury, «αλλά οι ιστορίες και η θεατρικότητά τους τούς κάνουν εμβληματικούς και διασκεδαστικούς».

Όπως γίνεται και με πολλούς κακούς στο Batman, ο Ούργκοτ λατρεύει να παίζει με τα θύματά του και η παρανοϊκή διάθεσή του για παιχνίδι, σε συνδυασμό με το αιχμηρό πνεύμα του, τον καθιστούν κάτι περισσότερο από έναν απλό αγροίκο. Για κάποιο διάστημα ο Ούργκοτ ήταν πολύ θεατρικός και εντός του παιχνιδιού. Η πρόκλησή του ήταν ένας μονόλογος διάρκειας ενός λεπτού, που τελείωνε μόνο αν δεχόταν επίθεση. Ωστόσο, πολύ γρήγορα, αυτό αποδείχθηκε κουραστικό. Ακόμη πιο δραματική ήταν η αντίδρασή που είχε στην υπέρτατή του, όπου έβγαζε ένα όργανο, έπαιζε μια πολύ ωραία μελωδία και μονολογούσε ενώ σας έστελνε στον όλεθρο.

Δυστυχώς ούτε αυτό πέρασε, αφού η διάρκεια της υπέρτατής του μειώθηκε πολύ κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του.

Ή έξι πόδια ή το ξεχνάμε

Ο παλιός Ούργκοτ είχε μηχανικά πόδια επειδή τον είχε κόψει στη μέση ο Γκάρεν και χρειαζόταν κυριολεκτικά νέο σώμα. Ο ενημερωμένος Ούργκοτ έφυγε από τη Νόξους ακέραιος και δεν χρειαζόταν πια τα πρόσθετα πόδια, αλλά ένας Ούργκοτ με ανθρώπινα πόδια δεν θύμιζε σε τίποτα τον παλιό ήρωα. «Μας θυμάμαι που λέγαμε, πω, θα ήταν φοβερό να βρίσκαμε έναν τρόπο για να χρησιμοποιήσουμε τα πόδια στο παιχνίδι», λέει ο σχεδιαστής παιχνιδιού David «RiotRepertoir» Capurro.

Και τότε συνέβη. «Ήμουν σε μια σύσκεψη και σκεφτόμουν τον Ούργκοτ», λέει ο RiotRepertoir, «και ξαφνικά μού 'ρχεται: αν δίναμε ξεχωριστό Χρόνο Επαναφόρτισης σε κάθε πόδι και τα κάναμε να ποδοπατούν κόσμο;» Όμως, με τέσσερα μόνο πόδια, κάθε τεταρτημόριο που θα ποδοπατούσε ο Ούργκοτ θα ήταν υπερβολικά μεγάλο και ογκώδες. Έτσι, αντί για τέσσερα πόδια, ο Ούργκοτ χρειαζόταν έξι πόδια.

«Όσο τρελό κι αν φαίνεται, αυτή είναι η ιδέα που οδήγησε στην εξέλιξη του χαρακτήρα», λέει ο 3rdColossus.

Το ποδοπάτημα δεν κράτησε πολύ, αφού το αντικατέστησαν τα φλογοβόλα γόνατα, ο πρόγονος των φοβερών καραμπινών-γονάτων. «Παρεμπιπτόντως, δεν το πίστευα πως ο κόσμος είχε ενθουσιαστεί τόσο με αυτό το πράγμα», λέει ο RiotRepertoir. «Ήμουν σε φάση, είστε σίγουροι; Όλοι έλεγαν «καραμπίνες-γόνατα» και πόσο τέλεια θα είναι και εγώ σκεφτόμουν… σοβαρά τώρα; Οπότε ενθουσιάστηκα και ανακουφίστηκα που άρεσαν στους παίκτες».

50% άνθρωπος, 50% λίγο μηχανή, 100% φοβερός

Τα έξι πόδια του Ούργκοτ ήταν μεγάλο βήμα στην ανάπτυξή του, αλλά φυσικά δεν ήταν εύκολα στον σχεδιασμό. «Δουλεύω στους ήρωες εδώ και έξι χρόνια», λέει ο επικεφαλής του καλλιτεχνικού τμήματος Larry «The Bravo Ray» Ray, «και τα πόδια του Ούργκοτ ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει». Όλα τα μηχανικά εξαρτήματα που θα χρησιμοποιούσε ο Ούργκοτ εντός του παιχνιδιού θα έπρεπε να βγάζουν νόημα. Δεν υπήρχαν περιθώρια για τυχαία μεταλλικά γκατζετάκια που δεν θα βοηθούσαν στην κίνησή του ή θα λύγιζαν ή θα τά 'καναν όλα χάλια. Επίσης, όλα τα ενισχυμένα εξαρτήματά του θα έπρεπε να είναι αντικείμενα που θα μπορούσε όντως να βρει στα βάθη του Ζάουν, οπότε λέιζερ, φλογοβόλα ή άλλα τέτοια φανταχτερά πράγματα ήταν εκτός συζήτησης.

«Ο Larry έμπαινε μέσα κι έλεγε: Λοιπόν, παιδιά, σήμερα έφτιαξα αυτό το μέρος της μηχανής», λέει ο RiotRepertoir. «Κάθε μέρα μας έφερνε καινούρια σετ με σχεδιαγράμματα».

Το παραμορφωμένο, πρησμένο σώμα του παλιού Ούργκοτ σε συνδυασμό με το βίαιο, κολλημένο μυαλό του τον έκαναν να μην δίνει την αίσθηση κανονικού ανθρώπου. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που δύσκολα υπήρχε ταύτιση μαζί του. Ένας από τους στόχους του νέου σχεδιασμού του Ούργκοτ ήταν να φαίνεται η ανθρώπινη υπόστασή του, ιδιαίτερα στα έξυπνα μάτια και στο εκφραστικό πρόσωπό του. Το δέρμα του μπορεί να μην είναι πια αρρωστημένο και χλωμό, η σάρκα του μπορεί να μην σαπίζει στα σημεία που ενώνεται με το μέταλλο και είναι μηχανικός μόνο κατά το ήμισυ πια, αλλά είναι όντως άνθρωπος.

Κι όταν τον κοιτάζεις στα μάτια, ενώ αυτός σε κάνει κομματάκια αργά-αργά, το ξέρεις πως δεν έχεις μπροστά σου ένα τέρας που το οδηγεί η τυφλή δίψα για αίμα. Έχεις έναν στοχευμένο, αποφασισμένο, αμείλικτο οραματιστή.