Ο Έκπτωτος Βασιλιάς είναι μια από τις πλέον εμβληματικές φιγούρες στην ιστορία του League. Όμως αυτό είναι και το μειονέκτημά του: Είναι ήδη ιστορία. Ο Βιέγκο, η ζωή και τα γεγονότα του οποίου οδήγησαν στον Αφανισμό , έζησε πριν από 1.000 χρόνια. Μπορεί οι συνέπειες των πράξεών του να είναι αισθητές στη Γη των Ρούνων ακόμη και σήμερα, ωστόσο δεν ήταν κάτι παραπάνω από μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του κόσμου. Μέχρι τώρα.
Η εποχή πριν τον Αφανισμό
«Αφού τελείωσα με τον σχεδιασμό της Σέννα, ο Επικεφαλής Παραγωγής Ryan 'Reav3' Mireles σχολίασε αυθόρμητα ότι οι παίκτες φαίνεται να απολαμβάνουν τον τρόπο που συνδέονται μεταξύ τους οι ιστορίες των Ηρώων. Ιδίως εάν περιλαμβάνουν χαρακτήρες για τους οποίους έχουν ακούσει στο παρελθόν. Οι παίκτες λάτρεψαν τον τρόπο που εξελίχθηκαν οι ιστορίες των Σέννα, Λούσιαν και Θρες», αναφέρει ο σχεδιαστής Ηρώων August «August» Browning. «Έκανα ένα αστείο ότι ο Έκπτωτος Βασιλιάς θα είναι ο επόμενος χαρακτήρας που θα χρειαστούμε για να ολοκληρώσουμε αυτήν την ιστορία. Εκείνος με κοίταξε και είπε 'Εξαιρετική ιδέα! Αυτός θα είναι ο επόμενος Ήρωάς σου'.»
«Ήταν πολύ ενδιαφέρον να εργάζομαι πάνω στον Βιέγκο, καθώς έζησε πριν από 1.000 χρόνια σε ένα έθνος που δεν υπάρχει στη Γη των Ρούνων. Αυτό συνεπάγεται τη δημιουργία ενός ολόκληρου πολιτισμού, μαζί με τον Βιέγκο», αναφέρει ο Επικεφαλής Αφηγηματικού Περιεχομένου Θεματικής Ανάπτυξης Jared «Carnival Knights» Rosen.
«Ξεκίνησα να σκέφτομαι το είδος ανθρώπου που θα μπορούσε να καταστρέψει τα πάντα για να σώσει τη γυναίκα που αγαπά . Αυτό ήταν το μόνο που ξέραμε για τον Βιέγκο μέχρι τότε. Πώς είναι; Πώς ήταν ο κόσμος του; Ποιά είναι τα κίνητρά του;»
Όντας ο δεύτερος γιος του Βασιλιά του Κάμαβορ, ο Βιέγκο γνώριζε μόνο την κατάκτηση και την κυριαρχία. Το Κάμαβορ ήταν μια επεκτατική αυτοκρατορία που έχει αφανιστεί εδώ και πολλά χρόνια και υπήρχε σε μια Ήπειρο ανατολικά από τη Γη των Ρούνων. Εμπνευσμένο από την εποχή των κονκισταδόρ στην Ισπανία, με επιρροές από το Κάμελοτ, το Κάμαβορ είναι μια αυτοκρατορία επιθετικών κατακτητών. Ωστόσο, σε αντίθεση με τη Νόξους, το Κάμαβορ επιδίωκε μόνο την απόκτηση περισσότερων εδαφών και όχι την ενσωμάτωση των κοινωνιών που κατακτούσε.
«Ο Βιέγκο ήταν ένας νεαρός και αδοκίμαστος βασιλιάς του Κάμαβορ, ο οποίος ήταν ανέτοιμος να αναλάβει αυτόν τον ρόλο εξ' αρχής. Ανέβηκε στον θρόνο μόλις ο μεγαλύτερος αδερφός του, ο πατέρας της Καλίστα, σκοτώθηκε στη μάχη», αποκαλύπτει ο Carnival Knights. «Ο Βιέγκο είναι εγωιστής, εγωκεντρικός, νέος, ανώριμος και έχει τεράστια δύναμη. Έτσι, όταν είδε αυτήν την πανέμορφη γυναίκα, την Ισόλδη, ήξερε ότι πρέπει να την κάνει δική του. Ούσα ταπεινής καταγωγής, εκείνη δέχτηκε.»
Δεδομένου ότι μεγάλωσε σε έναν κόσμο όπου είχε ό,τι επιθυμούσε, είναι δύσκολο να καταλάβουμε εάν ο Βιέγκο αγαπούσε πραγματικά την Ισόλδη ή το γεγονός ότι ήταν δική του. Όποιο και να ισχύει, είναι γεγονός ότι ο Βιέγκο δόθηκε ολοκληρωτικά σε εκείνη, αμελώντας τα καθήκοντά του ως βασιλιάς.
Όμως επειδή ο Βιέγκο ήταν ένας κακός βασιλιάς, μιας ακόμα χειρότερης επεκτατικής αυτοκρατορίας, απέκτησε πολυάριθμους εχθρούς. Σε μια απόπειρα σφετερισμού του θρόνου, ένας δολοφόνος επιτέθηκε στον Βιέγκο με μια δηλητηριασμένη λεπίδα. Αλλά αντί η λεπίδα να απελευθερώσει το Κάμαβορ από έναν ανίκανο βασιλιά, βρήκε την Ισόλδη και καταδίκασε τον κόσμο στον Αφανισμό.
Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να σώσει ό,τι αγαπούσε περισσότερο, ο Βιέγκο μετέφερε την Ισόλδη στα Ζωογόνα Νερά των Ευλογημένων Νησιών. Η Ισόλδη επέστρεψε στη ζωή, όμως ο έρωτας είχε δώσει τη θέση του στον πόνο, τον φόβο και την οργή. Πάνω σε μια έκρηξη, κάρφωσε τον Βιέγκο στο στήθος με το ξίφος του και απελευθέρωσε τον Αφανισμό. Ένα ωστικό κύμα κατέστρεψε τα Νησιά και μετέτρεψε τη γη, αλλά και όσους βρίσκονταν εκεί σε τερατώδη πλάσματα.
«Το κομμάτι που ανέλαβα κατά τη διαδικασία της δημιουργίας του Βιέγκο ήταν διαφορετικό απ' ότι συνήθως. Ο Reav3 με ρώτησε πώς πίστευα ότι θα έμοιαζε ο Έκπτωτος Βασιλιάς. Η αντίδραση μου ήταν άμεση: 'Σαν τον χαμένο ξάδερφο του Μορντεκάιζερ'», αναφέρει γελώντας η Υπεύθυνη Καλλιτεχνικού Τομέα Gem «Lonewingy» Lim. «Όμως όταν κάθισα όντως να το σκεφτώ, μου φάνηκε ότι η περιγραφή μου δεν στέκει. Είναι ο μεγάλος κακός του League! Έπρεπε να βεβαιωθώ ότι αυτό φαίνεται. Ήθελα να δημιουργήσω κάτι αναπάντεχο και όχι απλά έναν τύπο με πανοπλία.»
Με βάση το Κάμελοτ και τους κονκισταδόρ που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία του Κάμαβορ, την αθάνατη «αγάπη» του για την Ισόλδη και την απόλυτη ψύχωσή του να ανακτήσει ό,τι του ανήκει, ο Βιέγκο σμιλεύτηκε σε αυτό που είναι τώρα. Νέος, οργισμένος, έκπτωτος. Όμως υπήρχε κάτι που έπρεπε να προστεθεί, μια τελευταία πινελιά...
«Όταν έκανα το αρχικό σχέδιο για τον Βιέγκο, έβαλα μια τρύπα στο στήθος του, την ουλή που του άφησε η Ισόλδη όταν τον κάρφωσε με το ξίφος του. Νομίζω ότι δεν υπάρχει κάτι πιο αθεράπευτα ρομαντικό από ένα κενό στο μέρος της καρδιάς του», δηλώνει η Lonewingy. «Η Μαύρη Ομίχλη ξεχειλίζει από αυτήν την τρύπα και αναζητά τη σύζυγό του. Μοιάζει σαν να την ψάχνει η ίδια του η καρδιά! Πίστεψα ότι είναι μια πανέμορφη φυσική αναπαράσταση του πόνου που ένιωσε από τον χαμό της Ισόλδης. Και ότι φαίνεται γ%$^.»
Ο Θερισμός και το Φαράγγι
Μπορεί ο νεκρός βασιλιάς μιας αρχαίας επεκτατικής αυτοκρατορίας που μετατράπηκε σε ένα πληγωμένο στοιχειό να είναι μια εξαιρετική ιδέα, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι και ένας καλός Ήρωας. Αυτή ήταν η δουλειά του σχεδιαστή Ηρώων August «August» Browning: Να πάρει όλα όσα σκέφτηκε η ομάδα και να τα μετατρέψει σε έναν Ήρωα που ταιριάζει στο παιχνίδι.
«Ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν όταν φτιάχνω χαρακτήρες όπως ο Βιέγκο (και οι Σέννα, Τζινξ και Βάι) είναι ότι δουλεύω με χαρακτήρες που έχουν ξεχωριστές προσωπικότητες. Αυτό το είδος σχεδιασμού Ηρώων μού φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον. Αυτό γιατί πρέπει να σκεφτώ πώς οι μηχανισμοί του παιχνιδιού θα αντικατοπτρίζουν την ιστορία του Ήρωα», μοιράζεται μαζί μας ο August. «Ο Βιέγκο μπορεί να έχει ψύχωση με τη σύζυγό του, όμως αυτό δεν είναι η πηγή της δύναμής του, είναι το κίνητρό του. Η δύναμή του πηγάζει από το γεγονός ότι είναι ένας νεαρός, οξύθυμος βασιλιάς και κύριος των Νησιών της Σκιάς και της Μαύρης Ομίχλης.»
Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ο August ήταν ένα κιτ που έμοιαζε με αυτό της Γιούμι. Δεν υπάρχει τίποτα πιο βασιλικό άλλωστε από το να σε πηγαίνουν οι υπήκοοί σου όπου θέλεις.
Ο Βιέγκο είχε τη δυνατότητα να προσκολληθεί σε έναν σύμμαχο και να τον ακολουθεί σε όλο τον χάρτη. Όποτε παρουσιαζόταν η κατάλληλη ευκαιρία, μπορούσε να βγει και να επιτεθεί στους αντιπάλους του. Αν και ήταν αρκετά διασκεδαστικό, δεν ένιωθες ότι ήταν ένας βασιλιάς. Περιοριζόταν από τις επιλογές των συμμάχων του και δεν είχε τη δυνατότητα να τους προστάξει να κάνουν αυτό που εκείνος ήθελε.
Οι Βασιλιάδες είναι οι κυρίαρχοι των υπηκόων τους. Άρχονται και διατάζουν εκ φύσεως. Ποια θα μπορούσε να είναι η ικανότητα του Βιέγκο που θα μπορούσε να αντικατοπτρίσει τη βασιλική του φύση ακόμη και μετά θάνατον; Η δυνατότητα να κυριεύει τους νεκρούς, φυσικά.
«Η πρώτη μου ιδέα ήταν να τον κάνω να κυριεύει τους εχθρούς του, όμως αυτό δεν έχει πλάκα. Πόσο διασκεδαστικό μπορεί να είναι να τρέχεις και να πραγματοποιείς μερικές αυτόματες επιθέσεις; Θα πρέπει να κάνει περισσότερα από αυτό. Η δυνατότητα να κλέβει ικανότητες ταιριάζει απίστευτα στον Βιέγκο», δηλώνει ο August. «Είναι ψυχωτικός, είναι ένα στοιχειό, είναι ένας βασιλιάς. Οπότε ελέγχει τους νεκρούς υπηκόους του. Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα ότι αν μπορεί να εξοντώσει έναν Ήρωα, τότε μπορεί να πάρει τη θέση του. Είναι η ανταμοιβή του επειδή κατάφερε να τον φέρει στην πλευρά του. Εάν κάποιος καταφέρει να χρησιμοποιήσει διαδοχικά αυτήν την Παθητική, το αποτέλεσμα θα είναι εντυπωσιακό.»
Ένας Ήρωας του οποίου η Παθητική είναι να γίνεται ένας άλλος μπορεί να προκαλέσει σύγχυση όταν παίζεις εναντίον του. Ωστόσο, σε αντίθεση με τον Σάιλας , ο Βιέγκο καταλαμβάνει το σώμα των εχθρών του. Για παράδειγμα, είναι λογικό η Άνι να χρησιμοποιεί τις κανονικές της ικανότητες. Αυτό που έπρεπε να κάνει η ομάδα είναι να βρει έναν τρόπο να φαίνεται ξεκάθαρα πότε η «Άνι» είναι στην πραγματικότητα ο Βιέγκο.
Μια πρώιμη εκδοχή των οπτικών εφέ της Παθητικής του Βιέγκο από τον Riot Temcampy
«Έπρεπε οι χαρακτήρες να εμφανίζονται ως έχουν, όμως να είναι ξεκάθαρο ότι στην πραγματικότητα είναι κυριευμένοι από τον Βιέγκο, ώστε οι παίκτες να μην παραξενεύονται αν δουν έναν συμπαίκτη τους να τους επιτίθεται. Αυτό όμως θα έπρεπε να είναι αρκετά απλό, ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους τους Ήρωες, αλλά και τις Αμφιέσεις, τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον», εξηγεί ο Σχεδιαστής Οπτικών Εφέ «Riot Temcampy» McTavish. «Μια από τις αρχικές εκδοχές ήταν να αντικαταστήσουμε ολόκληρο τον Ήρωα με μια φιγούρα που θύμιζε φάντασμα. Όμως αυτό θα τον έκανε δυσδιάκριτο κατά την ώρα της μάχης. Η λύση στην οποία καταλήξαμε είναι να δίνουμε στον κάθε Ήρωα ένα στέμμα και στη συνέχεια να προσδίδουμε μια διαφορετική σκίαση στο μοντέλο του».
Η δεύτερη πηγή της δύναμης του Βιέγκο είναι η Μαύρη Ομίχλη, την οποία μπορεί να ελέγχει πλήρως. Καταστρέφει τη γη, μεταμορφώνει όλα τα έμβια όντα με τα οποία έρχεται σε επαφή και τα φέρνει πίσω στον αφέντη της. Η Μαύρη Ομίχλη δεν παρουσιάζεται στη Γη των Ρούνων, αλλά περιορίζεται στα Νησιά της Σκιάς, με μοναδική εξαίρεση τον Θερισμό (μια υπερσυμπυκνωμένη εμφάνισή της.
Αυτό δημιούργησε ένα ερώτημα στην ομάδα: Εάν ο Θερισμός μπορούσε να εμφανιστεί σε όλη την έκταση της Γης των Ρούνων, γιατί να μην εμφανιζόταν και στο Φαράγγι;
«Αρχικά, ήθελα ο Βιέγκο να φέρνει τον Θερισμό στο Φαράγγι και να καλύπτει ολόκληρο τον χάρτη με Ομίχλη ή να τον κατακλύζει σταδιακά στη διάρκεια ενός παιχνιδιού. Όσο βρισκόταν μέσα της, ο Βιέγκο θα ήταν καμουφλαρισμένος», δηλώνει ο August. «Σε μια άλλη εκδοχή, η Ομίχλη ήταν γεμάτη φαντάσματα και καλικάντζαρους και η Υπέρτατη του Βιέγκο ήταν να καλέσει όλα τα τέρατα και να τα διατάξει να επιτεθούν στον στόχο του. Το να παίζεις σε έναν χάρτη που είναι καλυμμένος από τη Μαύρη Ομίχλη δεν ήταν ιδιαίτερα διασκεδαστικό, κυρίως επειδή ο Βιέγκο θα ήταν καμουφλαρισμένος μόνιμα, όπως η Έβελιν.»
Η λύση στην οποία κατέληξε ο August είναι μια περιορισμένη εκδοχή του Θερισμού. Ο Βιέγκο καλεί τη Μαύρη Ομίχλη, η οποία στοιχειώνει μια περιοχή του χάρτη. Όσο βρίσκεται μέσα σε αυτή, καμουφλάρεται, φοράει την πανοπλία του και ξεκινά να ψάχνει το επόμενο θύμα του.
«Το ιδανικό σενάριο για τον Βιέγκο είναι να καταφέρει να εξοντώσει όλη την αντίπαλη ομάδα, χρησιμοποιώντας μια σειρά εκτελέσεων και καταλαμβάνοντας τα σώματά τους», προσθέτει ο August. «Είναι ένας Ήρωας που έχει σχεδιαστεί για να πετυχαίνει πολλαπλές εξοντώσεις.»
Με τα χαρακτηριστικά της κυριαρχίας και της Μαύρης Ομίχλης να είναι εμφανή στο κιτ του, το μόνο που έμενε στην ομάδα ήταν να σκεφτεί τι όπλο θα χρησιμοποιούσε ο Βιέγκο. Χμ, πόσο βολικό θα ήταν αν είχε κυκλοφορήσει ένα όπλο που του ταιριάζει από το 2012;
Η Λεπίδα βρήκε τον αφέντη της
Η Λεπίδα του Έκπτωτου Βασιλιά είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά αντικείμενα στο League of Legends. Ίσως να έχετε δει να το χρησιμοποιούν τα ADC, ίσως να το έχετε χρησιμοποιήσει εσείς ή μπορεί να είστε από εκείνο το είδος παικτών του Σετ. Πώς θα μπορούσε όμως ο Έκπτωτος Βασιλιάς να μπει στο παιχνίδι χωρίς το Ε Μ Β Λ Η Μ Α Τ Ι Κ Ο του όπλο;
«Ήμουν σίγουρη ότι τη στιγμή που οι παίκτες μάθαιναν για τον Βιέγκο, θα κοιτούσαν αμέσως τη Λεπίδα του Έκπτωτου Βασιλιά», αναφέρει η Lonewingy. «Όμως μιλάμε για ένα τοσοδούλικο εικονίδιο. Ήθελα ο Βιέγκο να χρησιμοποιεί ένα πραγματικά μεγάλο όπλο. Η έμπνευσή μου ήταν τα γερμανικά Zweihänder, τεράστια σπαθιά που απαιτούσαν από τους χρήστες να χρησιμοποιούν και τα δύο τους χέρια. Στο εικονίδιο του αντικειμένου φαίνεται ένα μικρό κομμάτι του, όμως ο Βιέγκο χρησιμοποιεί το όπλο σε όλο του το μεγαλείο.»
«Όταν ξεκινήσαμε τον σχεδιασμό ήξερα ότι ο Βιέγκο επιβάλλεται να αγοράζει τη Λεπίδα του Έκπτωτου Βασιλιά. Θα ήταν γελοίο αν δεν ταίριαζε στον τρόπο παιχνιδιού του», δηλώνει ο August γελώντας. «Αρχικά, ο Βιέγκο ξεκινούσε το παιχνίδι με αυτό το αντικείμενο. Όσο το παιχνίδι προχωρούσε, ο Βιέγκο γινόταν δυνατότερος συγκεντρώνοντας ψυχές. Ξεκινούσε το παιχνίδι με μια μικρή, σπασμένη λεπίδα η οποία θα μπορούσε να επιβραδύνει τους εχθρούς, όπως η παλιά Ενεργητική της Λεπίδας του Έκπτωτου Βασιλιά. Όμως, όσο συγκέντρωνε ψυχές, θα μεταμορφωνόταν στο κανονικό αντικείμενο και τέλος θα μπορούσε να αποκαλύψει την πραγματική της δύναμη.»
Η ομάδα σκέφτηκε αυτό να είναι εμφανές και στο μοντέλο του χαρακτήρα εντός παιχνιδιού. Ο Βιέγκο θα ξεκινούσε με ένα μαχαιράκι και στη συνέχεια θα κατέληγε να κραδαίνει το τεράστιο σπαθί που σκέφτηκε η Lonewingy. Ωστόσο, αυτή η ιδέα απορρίφθηκε. Μέχρι ο August να ολοκληρώσει την πλήρη μορφή της Λεπίδας του Έκπτωτου Βασιλιά, η υπόλοιπη ομάδα είχε ήδη καταλήξει στο κιτ του Βιέγκο. Ένα σπαθί που συλλέγει ψυχές δεν φαινόταν να συνάδει με την υπόλοιπη σχεδίασή του.
Η λύση ήταν να δώσουμε στον Βιέγκο αυτό για το οποίο είναι γνωστός ο August: Μια δεύτερη Παθητική. Το Q του Βιέγκο λέγεται Λεπίδα του Έκπτωτου Βασιλιά και του δίνει την ικανότητα να εφαρμόζει τις επιδράσεις που ενεργοποιούνται με το χτύπημα δύο φορές. Όταν συνδυάζεται με το ομώνυμο αντικείμενο, ο Βιέγκο μπορεί να εφαρμόσει όλες τις επιδράσεις που ενεργοποιούνται με το χτύπημα δύο φορές, δεδομένου ότι συνδυάζει τις βασικές του επιθέσεις με τις ικανότητές του.
Όπως φαίνεται, η Λεπίδα είναι χαρούμενη που ξαναβρήκε τον αφέντη της.
